7 lutego 1831 r. Sejm podjął uchwałę w sprawie kokardy narodowej, wprowadzając kokardę biało-czerwoną. Był to pierwszy akt prawny, ustanawiający formalnie biel i czerwień barwami narodowymi Rzeczypospolitej oraz określający ich używanie. Początkowo barwę czerwoną umieszczono wewnątrz rozety, na białej kokardzie tworzącej jej margines.  Biało-czerwone kokardy   używane były  m.in. przez powstańców   polskich jako demonstracja patriotyczna.  

Jak powinna wyglądać kokarda narodowa? Dziś kokarda , czyli kolista rozetka, złożona jest  z czerwonej i białej wstążki. Według zasad średnica kokardy narodowej powinna wynosić od 4 do 6 cm.  Ważne jest jednak, która wstążka jest w środku rozety, a która za zewnątrz.

Symbole Polski oraz zasady ich prezentowania określa ustawa z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych. Kokarda narodowa, to miniatura flagi polskiej.

Wywodzi się ona z herbu piastowskiego, gdzie orzeł biały znajduje się na czerwonym polu. Biel  polskiej flagi symbolizuje orła i jest na górze, a czerwień - barwa tarczy -znajduje się na dole. Analogicznie w rozecie biel symbolizująca orła powinna być w środku, a czerwień symbolizująca kolor tarczy powinna być tłem.